رابطه سبک های دلبستگی، تنظیم هیجانی و تاب آوری با بهزیستی روانی در دانشجویان علوم پزشکی

مقدمه: بهزیستی روانی جزء روانشناختی کیفیت زندگی می باشد و انعکاس دهنده خلق مثبت، سرزندگی و علاقه به محیط است. به لحاظ نظری، انواع دلبستگی می تواند از طریق الگوهای ارزیابی استرس با بهزیستی روانی مربوط باشد. از جمله این الگوهای ارزیابی استرس می توان به تاب آوری و تنظیم هیجانی اشاره کرد. پژوهشگران معتقدند که دلبستگی، تاب آوری و تنظیم هیجانی به عنوان تعیین کننده های مهم سلامت روانی و به طور دقیق بهزیستی روانی شناسایی شده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه سبک های دلبستگی، تنظیم هیجانی و تاب آوری، با بهزیستی روانی دانشجویان علوم پزشکی بود. روش ها: در این پژوهش توصیفی همبستگی 200 نفر از دانشجویان علوم پزشکی دانشگاه سمنان به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها به وسیله پرسشنامه های سبک های دلبستگی، بهزیستی روانی، تاب آوری و تنظیم هیجانی جمع آوری گردید و با آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: بین دلبستگی ایمن(42/0)، و ارزیابی مجدد(37/0) با بهزیستی روانی رابطه مثبت و معناداری(05/0> p) وجود داشت. رابطه سرکوبی(05/0p<، 42/0-r=)، دلبستگی اشتغالی (05/0p<، 23/0-r=) و دلبستگی ترسان (01/0 p<، 17/0-r=) با بهزیستی روانی منفی و معنادار بود. همچنین نتایج رگرسیون گام به گام نشان داد که ابتدا سرکوبی و پس از آن به ترتیب سبک دلبستگی ایمن، ارزیابی مجدد، تاب آوری و سبک دلبستگی ترسان نقش معناداری در پیش بینی بهزیستی روانی داشتند و متغیرهای پیش بین در مجموع 34/0 از تغییرات بهزیستی روانی را (0001/0>p) تبیین نمودند. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که سبک های دلبستگی، تاب آوری و تنظیم هیجانی، پیش بینی کننده مناسبی برای بهزیستی روانی می باشد. بنابراین تشکیل شبکه های قوی از حمایت اجتماعی و ارتباطات بین فردی از طریق برنامه های مختلف دانشگاهی، به منظور بالابردن بهزیستی و سلامت روانی دانشجویان توصیه می شود.